Tuesday, August 26, 2014

විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය බහිරව සංස්කෘතියක් කරා



දිලිනි ගමගේ
ගතවුණු වසර එකහමාර තුළ විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස් වුණා. අපිට විෂය බාහිර ක‍්‍රියාකාරකම්වල යෙදීම උපකුලපතිවරයා සම්පූර්ණයෙන්ම තහනම් කළා. ගිය වසරේ පාඨමාලා ගාස්තු 40%කින් වැඩි කළා. මේ වසරේ සමස්තයක් විදිහට හැම පාඨමාලාවක්ම ගාස්තු 80%කින් ඉහළ යවලා. මේ වගේ තත්ත්වයක අපි ඉගෙන ගන්නේ හුඟාක් අමාරුවෙන්. අපිට වෙන අසාධාරණකම්වලට විරෝධතාවක් දක්වන්න පරිපාලනය ඉඩදෙන්නේ නැහැ. ගිය අඟහරුවාදා මේ අසාධාරණකම්වලට එරෙහිව නිහඬ විරෝධතාවක් දක්වපු අපේ ශිෂ්‍යයන් හතරදෙනකුගේ ශිෂ්‍යභාවය පරිපාලනය විසින් අහෝසි කළා.’ ඒ විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ ශිෂ්‍ය නියෝජිතයකු එහි වර්තමාන තත්වය ගැන කියූ දැෑය.
විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය
1978 වර්ෂයේදී එවකට අධ්‍යාපන අමාත්‍ය ආචාර්ය නිශ්ශංක විජේරත්න මහතාගේ සංකල්පයකට අනුව මෙරට විශ්වවිද්‍යාල පද්ධතියට ශී‍්‍ර ලංකා විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය එක්වේ. ඒ විවෘත සහ දූරස්ථ අධ්‍යාපන ක‍්‍රම යොදාගනිමින් කාර්යක්ෂම සහ ඵලදායී ඉගෙනුම් කි‍්‍රයාවලියක් ඇතිකිරීමේ අභිලාෂයෙනි. ආරම්භයේ සිටම ගුණාත්මක සහ සුවිශිෂ්ට අධ්‍යාපනයකට මාර්ගය සැපයූ විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය 2009 වර්ෂය වනවිට මෙරට විශ්වවිද්‍යාල ශ්‍රේණිගත කිරීම් අතුරින් 04 වන ස්ථානය තරම් ඉහළ තත්ත්වයක පසුවිය. සිසුන් 38,000කට අධික සංඛ්‍යාවකට අධ්‍යාපනය ලබාදෙන පීඨ 04ක් සහ දිවයින පුරා විසිරී පිහිටි අධ්‍යාපන මධ්‍යස්ථාන 21කට අධික සංඛ්‍යාවකින් යුත් විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ අධ්‍යාපන සහ පරිපාලන ගුණාත්මකභාවයට මෑතක සිට අත්ව ඇත්තේ එතරම් සුබවාදී තත්ත්වයක් නම් නොවේ.
විශ්වවිද්‍යාලයේ වර්තමාන උපකුලපති ආචාර්ය විජිත නානායක්කාර 2011 වර්ෂය අවසාන භාගයේදී සිය ධුරයේ වැඩභාරගැනීමෙන් පසු ගතවූ වසර 02ක පමණ කාලය තුළ විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය මෙරට විශ්වවිද්‍යාල ශ්‍රේණිගතකිරීම්වල 09 වන ස්ථානය දක්වා පහළට ඇද වැටුණි.
විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයට අත්ව ඇති මේ ඉරණම පසුපස ඇති තත්ත්වය සමාලෝචනය කරනු ලැබුවහොත් එහිලා හේතුවූ මූලික අර්බුද කිහිපයක් හඳුනාගත හැක. ඉන් පළමුවැන්න විශ්වවිද්‍යාලය තුළ ශිෂ්‍ය දේශපාලනය මර්දනය කිරීමට එහි පරිපාලනය දරන උත්සාහයයි. දෙවැන්න විශ්වවිද්‍යාලයේ පරමාර්ථයන් අතික‍්‍රමණය කරමින් එහි පාඨමාලා සඳහා අයකරන ගාස්තු 80%කින් ඉහළ නැංවීමට පරිපාලනය කටයුතු කර තිබීමයි. තුන්වැන්න විශ්වවිද්‍යාලය සතු දේපළ කිසිදු වගවිභාගයකින් තොරව පිටස්තර ආයතනවලට කුලියට දීමට විශ්වවිද්‍යාලයේ උපකුලපතිවරයාට ඇති හැකියාවයි. සිව්වැනි සහ වඩාත්ම බරපතළ ගැටලූව වනුයේ විශ්වවිද්‍යාලය තුළ උපකුලපතිවරයා සෙසු ආචාර්යවරුන්ගේ අදහස් සැලකිල්ලට නොගන්නා ඒකාධිපතියෙකුගේ තත්ත්වයට පත්ව තිබීමයි.
ශිෂ්‍ය දේශපාලනය තහනම්
2011 වර්ෂයේ උපකුලපතිවරයා විවෘත විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලය සියතට ගනුයේ සැමට අධ්‍යාපනය ලබාදීමේ පරමාර්ථය පසෙකලා පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාල සමග තරග කිරීමේ පරමාර්ථයෙනි. එහි පළමු පියවර වනුයේ විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය තුළ ශිෂ්‍ය දේශපාලනය තහනම් වීමයි. එතෙක් බොහෝ සෙයින් සක‍්‍රියව පැවැති විශ්වවිද්‍යාලයේ මහා ශිෂ්‍ය සංගමයේ නිල කාලය 2012 වසරේ පෙබරවාරි 14 වන දිනයෙන් අවසන් වේ. එතැන් පටන් මේ දක්වා මහා ශිෂ්‍ය සංගමය නැවත ස්ථාපනය කිරීමේ උත්සාහයන්ට විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලනය බාධා පමුණුවමින් සිටී. 
මහා ශිෂ්‍ය සංගමයේ නිල කාලය අවසන්වූ දින සිට දින 30ක් ඇතුළත නිලවරණයක් පවත්වමින් ඒ සඳහා නව ශිෂ්‍ය නියෝජිතයන් තෝරා ගතයුතු වුවද ඒ සඳහා විශ්වවිද්‍යාලයේ උපකුලපතිවරයා ලබාදිය යුතු අනුමැතිය මෙතෙක් හිමිව නොමැත. ශිෂ්‍යයන් මේ පිළිබඳව විශ්වවිද්‍යාලයේ ශිෂ්‍ය උපදේශකවරුන්ගෙන් කරුණු විමසීමට උත්සාහ කළද ඔවුන්ගේ පිළිතුර වී ඇත්තේ එය උපකුලපතිවරයාගේ තීරණයකි යන්න පමණි. සිය තීරණය පිළිබඳව ශිෂ්‍ය නියෝජිතයන් හෝ මහා ශිෂ්‍ය සංගමයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ භාණ්ඩාගාරික ධුරය හොබවන ආචාර්යවරයා හෝ දැනුවත් කරන්නට උපකුලපතිවරයා මෙතෙක් කටයුතු කර නොමැත.
විශ්වවිද්‍යාලය තුළ ශිෂ්‍යයන් එකට එක්වී සිය අධ්‍යාපන කටයුතුවල යෙදීම, දේශන ශාලාවල දොර විවෘත කරගැනීම, කී‍්‍රඩාංගණයේ කී‍්‍රඩා කිරීම, නේවාසිකාගාරවල රැුඳී සිටීම වැනි කරුණු පවා පංති තහනමකට ලක්වීමට හේතුවන කරුණු බවට පත්ව ඇත. ‘විශ්වවිද්‍යාලය ඇතුළෙ අපිට පාඩම් කරන්න තැනක් නැහැ. 38,000ක් අධ්‍යාපනය ලබන මෙතන පුස්තකාලය තුළට යන්න පුළුවන් ශිෂ්‍යයන් 250කට විතරයි. අපිට පාඩම් කරන්න ඉඩ පහසුකම් නැති නිසා අපේ වියදමින්ම මේස ටිකක් හදාගත්තා. ඒවා පරිපාලනයේ අය ඇවිත් කඩලා බිඳලා දැම්මා, විශ්වවිද්‍යාලයේ අලංකාරය නැතිවෙනවා මේ මේසවලින් කියලා.’
දැඩි නීති
සවස 5 සිට පසුදා උදෑසන 7 දක්වා කාලය තුළ ශිෂ්‍යයන් විශ්වවිද්‍යාල භූමියේ රැුඳීසිටීම ‘නීති විරෝධී’ කි‍්‍රයාවක් කොට ඇත. ශිෂ්‍යයන් සවස 5ට විශ්වවිද්‍යාල භූමියෙන් ඉවත්වීම අනිවාර්ය වේ. අධ්‍යයන කටයුතුවල නිරතවීම සඳහා ප‍්‍රමාණවත් ඉඩ පහසුකම් පුස්තකාලය තුළ නොමැති අවස්ථාවක වුව අධ්‍යාපන කටයුතු සඳහා දේශන ශාලා විවෘත කරගැනීමට නම් පීඨාධිපතිවරුන් දැනුවත් කර ඒ හරහා උපකුලපතිවරයාගෙන් අවසර ගැනීමද අනිවාර්ය වී ඇත. මේ වනවිට විශ්වවිද්‍යාලයේ කී‍්‍රඩාංගණය තුළ කී‍්‍රඩා කිරීම තහනම් කි‍්‍රයාවකි. යම් ශිෂ්‍යයෙකු කී‍්‍රඩාංගණයේ කී‍්‍රඩාකිරීම විශ්වවිද්‍යාලය තුළ අවිනීත ලෙස හැසිරීම නම් වරද යටතට ගැනෙන කි‍්‍රයාවකි.
සෑම අධ්‍යයන වර්ෂයක් පුරාම දිවයිනේ නොයෙක් දෙසින් පැමිණෙන ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන් බොහෝ දෙනෙක් විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපනය ලබාගනුයේ විශ්වවිද්‍යාලය විසින්ම සපයන නේවාසිකාගාර පහසුකම්ද ප‍්‍රයෝජනයට ගනිමිනි. එහෙත් මේ වසරේ සිට එම තත්ත්වයද වෙසකට ලක්ව ඇත. පරිපාලනයේ නව නීතිවලට අනුව ශිෂ්‍යයෙකුට විවෘත විශ්වවිද්‍යාල නේවාසිකාගාරයේ රැුඳී සිටීමට හැකිවන්නේ වසරකට උපරිම දින 30ක් පමණි. ඒ සඳහා පරිපාලනය විසින් දින 30ක් ලකුණු කරන ලද කාඞ්පතක් නේවාසිකාගාර පහසුකම් හිමි සිසුන් වෙත ලබාදී ඇත. මෙවැනි පසුබිමක දුරබැහැර ප‍්‍රදේශවල සිට පැමිණෙන, ආර්ථික අපහසුතාවලින් පෙළෙන ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවන්ට සාපේක්ෂව ඉහළ මිල ගණන් අය කරන පෞද්ගලික නවාතැන් සොයා යෑමට සිදුව ඇත.
කලාව තහනම්
වසර 33කට අධික කාලයක සිට විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය තුළ පැවති සංස්කෘතික සංදර්ශන, කලා කටයුතු සහ ආගමික උත්සව 2012 වසරේ සිට තහනමට ලක්වන්නේ උපකුලපතිවරයාගේ නියමයෙනි. මෙම උත්සව සංවිධානය කරලීම සඳහා මූලිකත්වය ගනු ලබන සිසුන් ආයතනයේ ප‍්‍රධාන ආරක්ෂක නිලධාරියා විසින් උපකුලපතිවරයා වෙත ඉදිරිපත් කරනුයේ විශ්වවිද්‍යාලයේ නීතිරීති උල්ලංඝනය කළ වරදකරුවන් ලෙස හඳුන්වා දෙමිනි.
පරිපාලනය සම්බන්ධයෙන් ශිෂ්‍යයන්ගේ අදහස්, යෝජනා හෝ චෝදනා ඉදිරිපත් කළ හැකි පීඨ සභා රැුස්වීම්වලට සහභාගිවීමට ශිෂ්‍යයන්ට අවස්ථාව අහුරා දැමීමට විශ්විවද්‍යාල බලධාරීන් කටයුතු කර ඇත. විශ්වවිද්‍යාල පීඨ සභා රැුස්වීමක අනිවාර්යයෙන් නියෝජනය විය යුතු ඒකක අතුරින් ශිෂ්‍ය නියෝජිතයන් යනු ප‍්‍රධානම ඒකකයකි. පීඨ සභාවක් රැුස්වෙමින් ගනු ලබන තීන්දු තීරණයන් ශිෂ්‍යයන්ට බලපාන ආකාරය පිළිබඳ ශිෂ්‍ය නියෝජිතයන්ගේ අදහස් විමසීම එහිදී සිදුවේ. එහෙත් ගතවූ වසර දෙකකට අධික කාලය පුරාවටම විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයෙහි රැුස්වූ කිසිදු පීඨ සභා රැුස්වීමකට ශිෂ්‍ය නියෝජිතයන් සහභාගි නොවූයේ පරිපාලනය විසින් ගෙනයන ශිෂ්‍ය මර්දනය නිසාය. ඒ අනුව මෙතෙක් රැුස්වූ පීඨ සභාවන් සහ ඒවා මගින් ගනු ලැබූ තීන්දු තීරණ කි‍්‍රයාත්මකවීමද පාර්ශ්වික සහ නීති විරෝධී කටයුත්තකි.
උපකුලපතිවරයා විශ්වවිද්‍යාලයේ ප‍්‍රධාන ආරක්ෂක නිලධාරියා හරහා ශිෂ්‍යයන්ගේ ශිෂ්‍යභාවය අහෝසිකිරීම් සහ පංති තහනම්වලට ලක්කිරීම් සිදුකරයි. එහිදී උපකුලපතිවරයාගේ කි‍්‍රයාකාරීත්වය බලධාරියෙකු විසින් ශිෂ්‍යයෙකුට එරෙහිව විනය කි‍්‍රයාමාර්ගයන් කි‍්‍රයාත්මක කළ යුතු කි‍්‍රයාපටිපාටිය පවා උල්ලංඝනය කරන ආකාරයේ එකකි. විශ්වවිද්‍යාලයේ නීති කඩකිරීමක් පිළිබඳ ශිෂ්‍යයෙකු කිසියම් චෝදනාවකට ලක්වූ සැණින් සිදුවනුයේ අදාළ ශිෂ්‍යයාගේ දෙමව්පියන් වෙත ලිපියක් යවමින් ඔවුන් විශ්විවද්‍යාලය වෙත ගෙන්වීමයි. ඒ හරහා එම ශිෂ්‍යයා හෝ ශිෂ්‍යාව ඔවුන්ගේ දෙමව්පියන්ගේ බලපෑම හරහා මර්දනය කිරීමට බලධාරීන් උත්සාහ ගන්නා අතර දින නියමයකින් තොරව එම ශිෂ්‍යයාට විශ්විවිද්‍යාල භූමියට ඇතුළුවීම තහනම් කරයි. එහිදී ආචාර්ය විජිත නානායක්කාර උපකුලපතිවරයා විසින් විශ්වවිද්‍යාල ශිෂ්‍යයෙකු සතු ස්වකීය කි‍්‍රයාකාරකම්හි නිරතවීමේ අයිතිය සහ ශිෂ්‍ය ප‍්‍රජාව සතු නිදහසේ කටයුතු කිරීමේ අයිතිය දැඩි සේ මර්දනය කර ඇත.
ගාස්තු ඉහළට
විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය ස්ථාපිත කිරීමට මූලිකවූ අරමුණු රාශියකි. ඉතාම සාධාරණ මුදලකට අධ්‍යාපන පහසුකම් ලබාදීමේ අවශ්‍යතාව ඒ අතුරින් ප‍්‍රධාන කරුණකි. ඒ නිසාම විවෘත විශ්වවිද්‍යාල පාඨමාලා පවත්වාගෙන යාමට වැයවන මුදලින් ඉතා සුළු මුදලක් පමණක් ශිෂ්‍යයන්ගෙන් අයකර ගනිමින් පාඨමාලාව පවත්වාගෙන යාමට අවශ්‍ය පිරිවැයෙන් ඉතා විශාල කොටසක් රජය විසින් දැරීම මෑතක් වනතුරුම සිදුවිය. ඊට ප‍්‍රධානම හේතුව වූයේ විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ අරමුණ මුදල් ඉපයීම නොවීමයි. එහෙත් මේ වනවිට එම අරමුණ වෙනස්ව ඇත. වර්තමාන විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ මූලික අරමුණ වී ඇත්තේ මුදල් ඉපයීම පමණි.
විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ අධ්‍යාපනය ලැබීම පොදුවේ ගත්කල පියවර ගණනාවකින් සමන්විත එකකි. එහි පළමු සහ දෙවැනි පියවර පදනම් පාඨමාලා ලෙසත්, තුන්වැනි සහ හතරවැනි පියවර ඩිප්ලෝමා මට්ටම ලෙසත්, පස්වැනි සහ හයවැනි පියවර උපාධි මට්ටම ලෙසත් හඳුන්වාදේ. මේ එක් එක් ඒකකයක් සඳහා නිශ්චිත මුදලක් අයකරගනු ලබන අතර එම මුදල වසරින් වසර ඉතා සුළු අගයකින් ඉහළ නැංවීම සිදුවේ. මෙතෙක් පැවතුණු සම්ප‍්‍රදායට අනුව යම් වර්ෂයක අයකරගත් මුදල ඊට පෙර වර්ෂය තුළ අයකරගත් මුදලට වඩා වැඩිවන්නේ 10%කට ආසන්න ප‍්‍රමාණයකිනි. දශක 3කට අධික කාලයක් තුළ පැවත ආ මෙම සම්ප‍්‍රදාය නව උපකුලපතිවරයා විසින් වෙනස් කරනුයේ ඇතැම් පාඨමාලා ගාස්තු 150% තරම් අධික අගයන්ගෙන් ඉහළ නංවමිනි.
මෙම වසරේ පදනම් පාඨමාලා මට්ටම සඳහා ඒකකයකට අය කිරීම රුපියල් 400 සිට රුපියල් 1000 දක්වා ඉහළ නංවා ඇත. මේ වැඩිවීම මුල් අයකිරීම මෙන් දෙගුණයකටද වඩා වැඩිය. ඩිප්ලෝමා පාඨමාලා මට්ටම සඳහා ඒකකයක අයකිරීම රුපියල් 500 සිට 1100 දක්වා 120%කින් ඉහළ නංවා ඇත. උපාධි පාඨමාලා මට්ටම සඳහා ඒකකයක මිල ඉහළ නැංවීම රුපියල් 1000 සිට 1200 දක්වා 20% වශයෙන් වේ.
ඉංජිනේරු තාක්ෂණ විෂය සඳහා 2013/2014 අධ්‍යයනය වර්ෂය තුළ පළමු සහ දෙවැනි පාඨමාලා හැදෑරීමට අයකරනු ලැබූ මුදල 14,400 කි. එහෙත් 2014/2015 අධ්‍යයන වර්ෂය සඳහා අයකරගැනීම රුපියල් 36,000කි. 2013/2014 අධ්‍යයන වර්ෂය තුළ තුන්වැනි සහ හතරවැනි පාඨමාලා හැදෑරීමට අයකරගනු ලැබූ මුදල රුපියල් 22,500කි. එය 2014/2015 අධ්‍යයන වර්ෂය සඳහා රුපියල් 49,500 කි. 2013/2014 අධ්‍යයන වර්ෂය තුළ පස්වැනි සහ හයවැනි පාඨමාලා හැදෑරීමට අයකර ඇති මුදල රුපියල් 45,000කි. මෙම අගය 2014/2015 අධ්‍යයන වර්ෂය සඳහා රුපියල් 54,000ක් දක්වා ඉහළ ගොස් ඇත.
ස්වාභාවික විද්‍යා පීඨයේ තුන්වැනි සහ හතරවැනි පාඨමාලා සඳහා 2012/2013 අධ්‍යයන වර්ෂය තුළ අයකරනු ලැබූ මුදල රුපියල් 29,592කි. එය 2013/2014 අධ්‍යයන වර්ෂය වනවිට රුපියල් 39,600 දක්වා ඉහළ නංවා ඇත.
මෙම පාඨමාලා ගාස්තුවලට අමතරව ශිෂ්‍යයන්ගෙන් ලියාපදිංචි ගාස්තුවක් සහ පහසුකම් ගාස්තුවක් ද අයකර ගන්නා අතර එය ආසන්න වශයෙන් රුපියල් 2,000ක මුදලකි. මෙම සියලූ පාඨමාලා ගාස්තු තීරණය කිරීමත් ඒවා කි‍්‍රයාවට නැංවීමත් සිදුවන්නේ හුදෙක් උපකුලපතිවරයාගේ රුචිඅරුචිකම්වලට අනුවය. එම නිසා ඔහු විශ්වවිද්‍යාල ආචාර්යවරුන්ගේ හෝ ශිෂ්‍යයන්ගේ අදහස්වලට ඇහුම්කන් නොදේ.
අවම අයදුම් කිරීම්
විශ්වවිද්‍යාලයේ ඇතැම් පාඨමාලාවන්හි ගාස්තු ඉහළ නංවන්නට උපකුලපතිවරයා ගෙන ඇති අදූරදර්ශී පියවර නිසාවෙන් ඒ ඇතැම් පාඨමාලා සඳහා මෙවර ලැබී ඇත්තේ ඉතා සුළු අයදුම් පත‍්‍ර සංඛ්‍යාවකි. 2011 වර්ෂයේදී ඉංජිනේරු තාක්ෂණ උපාධි පාඨමාලාව සඳහා අයදුම් පත‍්‍ර 6000කට ආසන්න සංඛ්‍යාවක් ඉදිරිපත්ව තිබුණද 2014 වර්ෂයේදී එම පාඨමාලාව සඳහා අයදුම්පත‍්‍ර ඉදිරිපත් කර ඇත්තේ සිසුන් 300කටත් අඩු ප‍්‍රමාණයකි.
ස්වාභාවික විද්‍යා උපාධි පාඨමාලාව සඳහා 2010 වර්ෂයේදී අයදුම්පත් 1200 – 1300ත් අතර ප‍්‍රමාණයක් ඉදිරිපත්ව තිබුණද 2014 වර්ෂයේදී ඉදිරිපත්වූ අයදුම්පත‍්‍ර සංඛ්‍යාව 500ක් දක්වා පහත වැටී ඇත.
මීළග අධ්‍යයන වර්ෂය තුළ පාඨමාලා සඳහා ලියාපදිංචිවීමට අයදුම්පත‍්‍ර එවිය යුතු අවසන් දිනය මේ වනවිට ඉකුත්ව ගොස් ඇත. එහෙත් උපාධි පාඨමාලා සඳහා ලැබී ඇති අයදුම් පත‍්‍ර ප‍්‍රමාණය ඉතා අවම වීම නිසාවෙන් නැවතත් අයදුම් පත‍්‍ර කැඳවීමට විවෘත විශ්වවිද්‍යාල බලධාරීන්ට සිදුව ඇත. ඒ අනුව වරක් අයදුම් පත‍්‍ර කැඳවූ උපාධි පාඨමාලාවන්ට මේ වසරේ සැප්තැම්බර් මාසයේ දෙවැනි සතියේ සිට නැවතද වතාවක් අයදුම්පත‍්‍ර කැඳවීමට නියමිතය.
‘අපි මහපොළ ශිෂ්‍යාධාරලාභීන්. අපිට ලැබෙන ඒ මුදල පාඨමාලා ගාස්තුවට වැයවන මුදලෙන් අඩුවෙන විදිහටයි මේ වෙනකම් සැලසුම් කරලා තිබුණේ. ඒත් අද වෙද්දී මගේ පාඨමාලා ගාස්තුවෙන් කිසිම මුදලක් අඩුවෙලා නැහැ. ඒ ගැන අපිට අහලා බලන්නවත් වගකිවයුතු නිලධාරියෙක් විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ පරිපාලනයේ නැහැ.’
මහපොළ අහිමියි
මහපොල ශිෂ්‍යාධාර අරමුදල මගින් අඩු ආදායම්ලාභී දරුවන්ට ලබාදෙන මුදල් ආධාරය විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ සිසුන්ට විධිමත් ආකාරයට ලබාදෙනවාද යන්න සොයාබැලීම සඳහා විශ්වවිද්‍යාලය තුළ නිසි බලධාරියෙක් නොමැත. ගතවූ වසරක පමණ කාලය පුරාවට විවෘත විශ්වවිද්‍යාල සිසුන්ට මහපොළ ශිෂ්‍යාධාරය හිමිව නොමැත. ඒ පිළිබඳ විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලන නිලධාරීන්ගෙන් ප‍්‍රශ්න කිරීමේදී ඔවුන් ලබාදී ඇති පිළිතුර වන්නේ අදාළ කාරණය උපකුලපතිවරයාගෙන් අසා දැනගන්නා ලෙසයි.
ශ‍්‍රීලනිප අපේක්ෂකයා
ආචාර්ය විජිත නානායක්කාර යනු පසුගිය පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයේදී මහනුවර ආසනයට ශී‍්‍ර ලංකා නිදහස් පක්ෂයෙන් තරග කර එයින් පරාජයට පත්වූ අපේක්ෂකයෙකි. දේශපාලන පසුබිමක් සහිත පුද්ගලයෙකු උසස් අධ්‍යාපන ආයතනයක ඉහළ තනතුරකට පත්වීමේ ශෝචනීය විපාකයන් විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය හරහා මේ වනවිට දැකගත හැක.
විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ හිටපු උපකුලපති   - මහාචාර්ය උපාලි විදානපතිරණ
මම විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ සිටි කාලයේ කිසිදු ප‍්‍රශ්නයක් තිබුණේ නැහැ. දැන් විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ තත්ත්වය ගැන කතා කරන්න මම කැමති නැහැ. විශේෂයෙන්ම මේ වෙද්දි මම විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ උපකුලපතිවරයා විදිහට කටයුතු කළා කියන එක පවා මම අමතක කරලයි ඉන්නේ.
විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ වර්තමාන උපකුලපති  - ආචාර්ය විජිත නානායක්කාර
පාඨමාලා ගාස්තු ඉහළ දැමීමට ප‍්‍රධාන හේතුව විශ්වවිද්‍යාල ප‍්‍රතිපාදන කොමිසමෙන් අපට ලබාදෙන මුදල් සීමා කර තිබීමයි. ඒ නිසා විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය පවත්වාගෙන යන්න මේ වැඩි කරපු මුදලත් මදිවෙලා තියෙන්නේ. හරි නම් ඇතැම් පාඨමාලා ගාස්තු 300%කින් ඉහළ යවන්න ඕනෑ
විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය සාම්ප‍්‍රදායික විශ්වවිද්‍යාලයට වඩා වෙනස්. මේ විශ්වවිද්‍යාලයෙන් ලබා දෙන්නේ දුරස්ථ අධ්‍යාපනයක්. ඒ නිසා ඔවුන්ට නේවාසිකාගාර දීම අපේ වගකීමක් නෙමෙයි. විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයෙන් ලබාදෙන්නේ තාවකාලික නවාතැන් පහසුකමක් විතරයි. ඒක අපි වසරකට දින 30කට සීමා කළේ සමහර ශිෂ්‍යයෝ නේවාසිකාගාරයේ ඉඳලා රැුකියාවට යනවා. ඒක කරන්න ඉඩදෙන්න බැහැ.
වෙනත් විශ්වවිද්‍යාලවල ශිෂ්‍ය සංගම් පිහිටුවීමට අවසර දිය යුතු වුවත් විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයට ශිෂ්‍ය සංගම් පිහිටුවන්න අවසර දෙන එක මට ප‍්‍රශ්නයක්. මොකද කොළඹ නිලවරණයක් පවත්වද්දී ඒකට ඡුන්දය ප‍්‍රකාශ කරන්නේ ඉතාම සීමිත ශිෂ්‍ය සංඛ්‍යාවක්. එහෙම අඩු ඡුන්ද ප‍්‍රමාණයකින් පත්වෙන නායකයන් ශිෂ්‍ය සංගමයේ නියෝජිතයන් විදිහට පිළිගන්න බැහැ. මම තාමත් විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය තුළ මහා ශිෂ්‍ය සංගමයක් පිහිටුවීමට අවසර ලබාදීමේ තීරණයේ නැහැ. ඊට හේතුව විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය තුළ අධ්‍යාපනය ලබන පිරිසෙන් 40%කටත් වඩා පිරිස අවුරුදු 30ට වඩා වැඩි වයසකින් යුතු අය. ඒ අය තමන්ගේ විවිධ අවශ්‍යතා මූලික කරගෙන ශිෂ්‍ය සංගම් පිහිටුවා ගන්න පුළුවන්. ඒක විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ අධ්‍යාපන කටයුතුවලට බාධාවක්.
ඉස්සර අපි විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය හවස 6.30-7 වෙනකම් ඇරලා තිබුණා. ඒත් ළමයි හවස් වරුවේ ගහගෙන තුවාල කරගෙන ප‍්‍රශ්න ගොඩක් ඇතිකර ගත්තා. ඒ වගේ වෙලාවලට අපිට එයාලාගේ ජීවිතාරක්ෂාව ගැනත් වගකියන්න වෙනවා. මේ විශ්වවිද්‍යාලය තුළ ශිෂ්‍යයන් විදිහට නෙවෙයි තක්කඩියන් විදිහට වැඩ කරපු පිරිස් හිටපු නිසා හවස 5 වෙද්දි සියලූම ශිෂ්‍යයන් විශ්වවිද්‍යාල භූමියෙන් ඉවත් කරන්න අපි තීරණය කළා.
අපි විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ දේශන ශාලා කුලියට දෙනවා තමයි. ඒක කරන්නේ විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ හොඳට. ඒ ලැබෙන මුදල් විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය පවත්වාගෙන යන්න ප‍්‍රයෝජනයට ගන්නවා.
විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ ප‍්‍රධාන ආරක්ෂක නිලධාරි  - එම්.වී. රණසිංහ
මට විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය ගැන පත්තරවලට කිසිම දෙයක් කියන්න බැහැ. මගෙන් මොකුත් අහන්න එපා.

Friday, August 8, 2014

හෙට දවසේ අපිට මොකද වෙන්නේ?

සහෝදරයා සහෝදරිය,
                                   
                                           විවෘතය තුල අපට එදා තිබුනු නිදහස අද නැති වෙලා නේද?
                                           
                                             වෙනදා EXAM කාලෙට රෑ වෙනකම් එකතු වෙලා පාඩම් කළා. ඒත් අද හවස 5 වෙද්දි සික්කෝ අපිව පන්නනවා.
                                          
                                         ඒ විතරක් නෙවෙයි මෙච්චර කල් අපට පාඩම් කරන්න ඉතිරි වෙලා තිබුණ BENCH ටිකත් හෙට අනිද්දම කඩන්න නියමිත වෙලා....
                                         
                                            ලබන අවුරුද්ද සඳහා ගාස්තු 120% කින් වැඩි කරන්න තීන්දු කරලා...
                           
                           ඉතින්, අපි තවත් බලා ඉඳිමුද?
                                                        
                                                    නැගිට සටන් කරමුද?

      
          ශිෂ්ය අයිතීන් දිනා ගනිමින්, විවෘතය සුරකීමට පෙළ ගැසෙමු...

Thursday, August 7, 2014

ශ්‍රී ලංකා විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ ඇතිව ඇති වර්තමාන තත්වය


ශ්‍රී ලංකා විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය ආරම්භ වූයේ සැමට විශ්වවිද්‍යාල මට්ටමේ උසස් අධ්‍යාපනය ලබාදිමේ අරමුණ පෙරදැරි කරගෙනය. ඒ අනුව එක් ශිෂ්‍යකුට වැයවන මුළු මුදලින් කුඩා ප්‍රතිශතයක් ශිෂ්‍යයින්ගෙන් අයකරන අතර ඉතිරිය රජය මඟින් පියවනු ලැබේ. ශ්‍රී ලංකා විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය ආරම්භයේ සිට මේ දක්වා ම පවතින්නේ මෙම ක්‍රමවේදයයි. යම් යම් හේතූන් මත උසස් අධ්‍යාපන අවස්ථා අහිමි වුනු, රැකියා වල නියුතු සහ මූල්‍ය අහිගකම් හේතුවෙන් පුද්ගලික අධ්‍යාපනයට විශාල මුදලක් වැයකල නොහැකි සිසුන් හට තම ප්‍රථම සහ පශ්චාත් උපාධි අවස්ථා සපුරා ගැනීමට මහඟු අවස්ථාවක් මෙමඟින් ලබා දී තිබේ.

වර්තමානය වන විට විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ ඉගෙනුම ලබන බහුතරයක් සිසුන් උසස් පෙළ සමඟ වෙනත් විශ්වවිද්‍යාලයකට සුදුසුකම් නොලැබූ හෝ පුද්ගලික  අධ්‍යයාපන ආයතනයක් හරහා විශාල මුදලක් ලබාදී අධ්‍යාපනය ලැබීමට නොහැකි ආර්ථික මට්ටම් වල සිසුන් වෙති. එයිනුත් බහුතරයක් මේ රටේ අහිංසක දුප්පත් දෙමාපියන්ගේ දරුවන්ය. වැඩිමනක් සිසුන් අධ්‍යාපනය සඳහා වන වියහියදම් සොයා ගනු ලබන්නේ ඉගෙනුම ලබන අතරතුර අර්ධ-කාලීන රැකියා වල නිරත වෙමිනි. මෙවැනි තත්වයක් යටතේ, වර්තමාන විශ්වවිද්‍යාල පාලක සභාව විසින් 2013/14 අධ්‍යයන වර්ෂයේ සිට ක්‍රියාත්මක වන පරිදි 40% පමණ ශිෂ්‍ය ගාස්තු වැඩිවීමක් ක්‍රියාත්මක කර ඇති අතර එය මෙම වසරේ ඇතැම් පාඨමාලා සඳහා 150% දක්වා වැඩිවීමක් සිදුකර ඇත. මෙය විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ අධ්‍යාපන ලබන සිසුන් බහුතරයකට දරා ගත නොහැකි ගාස්තු වැඩිවීමකි. මේ හේතුවෙන් අකමැත්තෙන් වුවද තම උපාධි පාඨමාලා අතරමග නතර කිරීමට සිදුවන සිසුන් ද වෙති.

එසේම, ශ්‍රී ලංකා විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය මෙරටේ ක්‍රියාත්මක වන නිදහස් අධ්‍යාපන ක්‍රමයට අනුකූලව විශ්වවිද්‍යාල ප්‍රතිපාදන කොමිෂන් සභාව යටතේ පාලනය වන රාජ්‍ය විශ්වවිද්‍යාලයකි. මේ සියලු කරුණු සැලකූ විට, මෙම නව ගාස්තු සංශෝධනය නිදහස් අධය්‍යාපන ප්‍රතිපත්තීන් වලට පටහැනියි පමණක් නොව සාදාචාරාත්මක බවින් ද  තොර එකකි.


මීට මාස කිහිපයක ඉහතදී අත්තනෝමතික ලෙස ඉවත් කරන ලද, සිසුන් විසින් අධ්‍යයාපන කටයුතු සඳහා රැදී සිටි ඩෙස්-බංකු වෙනුවට ලබාදෙන බවට පොරොන්දු වූ පොදු අධ්‍යයන ශාලා කිසිවක් තවමත් ලබා දී නැත. එසේම, යම් ගාස්තු අය කිරීමක් යටතේ පවා නේවාසිකාගාර, පරිගණක විද්‍යාගාර සහ අනෙකුත් අධ්‍යයන සහ සුබසාධන සේවාවන් වල බරපතල අඩුපාඩු පවතී.
එසේම, නිත්‍යානූකූල බලතල ඇති ශිෂ්‍ය සංගම් විසුරුවා හැර වසර එකහාමාරකකට වඩා වැඩි කාලයක් ගතවී ඇත. මේ තත්වය තුල සිසුන්ට තමන්ගේ ගැටළු පරිපාලනය සමඟ සාකච්ඡා කර විසඳුම් ලබාගැනීමට තිබු එකම ක්‍රමවේදය අහෝසිකර දමා ඇත. මෙය අසාධාරණ හා බරපතල ප්‍රශ්න මතුකරවන අත්තනෝමතික තීන්දුවක් වශයෙන් අපි දකිමු. පසුගිය මාස කිහිපයකට ඉහත ආචාර්යවරියකට පිහි පහරක් එල්ල කිරීමේ කණගාටුදායක සිද්ධිය ද ක්‍රමවත් හා ස්වාධීන ශිෂ්‍ය සංගම් ව්‍යුහයක් තිබුනේ නම් වලක්වා ගැනීමට හැකියාවක් තිබූ බව අපි විශ්වාස කරමු.

රටේ පවතින නිදහස් අධයාපන ක්‍රමවේදය අනුව සෑම පුද්ගලයකුටම පළමු උපාධිය දක්වා නොමිලයේ අධ්‍යාපන ලබාගැනීමේ අයිතියක් ඇත. සාම්ප්‍රදායික විශ්වවිද්‍යාලවල පවතින ඉඩකඩ හා සම්පත් හිඟකම මෙන්ම තවත් විවිධ හේතුන් නිසා මෙම අවස්ථාව ලබාගැනීමට නොහැකි වූ අති විශාල සිසුන් ප්‍රමාණයක් මේ දක්වා විවෘත විශ්වවිදයාලය හරහා තමන්ගේ අරමුණූ ඉටුකරගෙන ඇත.

පසුගිය දශක තුන පුරාම විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ අරමුණ වුයේ මුදල් ඉපයීම නොවේ. නමුත් උප කුලපති තුමා විසින් විවෘත විශ්වවිදයාලය මුදල් ඉපයීම මූලික කරගත් අධ්‍යාපන ආයතනයක් බවට පත්කිරීමේ උත්සාහයක යෙදෙන බව පැහැදිලිවම පෙනෙන්නේ යැයි කණාගාටුවෙන් වුවද පැවසීමට සිදුවේ.

    උපකුලපතිතුමා   විසින් විශ්වවිද්‍යයාල සංවර්ධනය ලෙස සලකන්නේ භෞතික සම්පත්, ගොඩනැගිලි වල සංවර්ධනය පමණක් බව පෙනේ. මන්ද, ලාංකීය විශ්වවිද්‍යාල ශ්‍රේණිගත කිරීමේදී 4 වන ස්ථානයේ තිබූ විවෘත විශ්වවිදයාලය පසුගිය මාස කිහිපය තුල පමණක් 7 වන ස්ථානය දක්වා පහල බැසීමක් සිදුව ඇති විටකදී පවා ඔබ විසින් අධ්‍යයන කටයුතු සංවර්ධනය වෙනුවෙන් කිසිඳු ක්‍රියාමාර්ගයක් ගනු වෙනුවට තව තවත් සිසුන්ගේ අධ්‍යාපන කටයුතු බවට බාධා වන වැඩපිලිවෙලක් ක්‍රියාත්මක කරමින් ඉන්නා බව පැහැදිලිවම පෙනෙන බැවිනි.


එබැවින් මෙම ක්‍රියාපිලිවෙත, විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය පුද්ගලීකරණය කිරීමේ න්‍යයාපත්‍රයක කොටසක් බව අපි විශ්වාස කරන අතර, එය දැඩි පිලිකුලෙන් යුතුව හෙලා දකිමු

Monday, August 4, 2014

News 1st



විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයීය ශිෂ්‍ය එකමුතුව විසින් විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය තුළ පවතින මර්දනකාරි වාතාවරනය හා අසාධාරණ ගාස්තු සංශෝධනය සම්බන්ධයෙන් ශ‍්‍රී ලංකා මානව හිම්කම් කොමිෂන් සභාව වෙත පැමිණිල්ලක් බාරදුන් අවස්තාව....

ක‍්‍රීඩා කළත් පන්ති තහනම් වන ‘හරි අපූරු වාසිටිය’


පසුගියදා මහින්ද රාජපක්ෂ ජනාධිපතිවරයා විසින් කුඩා දරුවන් පිරිසක් වට කොට ගෙන සිය දෑතින් පපුවට ගසා ගනිමින් පැවසුවේ කන්නන්ගර මැතිතුමා නිදහස් අධ්‍යාපන පනත ගෙන එන විට එදා ඊට විරුද්ධ වූ අය වත්මන් රජය නිදහස් අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් ගෙන යන දැවැන්ත වැඩපිළිවෙළට ද විරුද්ධ වෙමින් සිටින බවයි. ජනාධිපතිවරයාගේ මෙකී වදන් අසා සිනහ විය යුත්තේ කොතැනින්දැයි සිතා ගත නොහැකිව අප විපිළිසර වේ.
මහින්ද චින්තනයේ දවටා ඇත්තේ නිදහස් අධ්‍යාපනය වුවත්, එහි ඇතුළාන්තයේ ඇත්තේ අධ්‍යාපන පෞද්ගලිකකරණය බව මෙරට ඇස් කන් ඇති සියල්ලෝ දන්නා කරුණකි. අප මේ හෙළි කරනු ලබන්නේ අධ්‍යාපන පෞද්ගලිකකරණයේ තවත් එක් කඩඉමක් පිළිබඳවයි.
1978 දී උසස් අධ්‍යාපන පනත යටතේ පිහිටුවන ලද ශ‍්‍රී ලංකා විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය පිහිටුවන ලද්දේ ශ‍්‍රී ලංකාවේ අනෙකුත් විශ්වවිද්‍යාලවලට හිමි නෛතික හා ශාස්ත‍්‍රියභාවය උරුම කර දෙමිනි. උසස් අධ්‍යාපනය සඳහා රජයේ විශ්වවිද්‍යාලයට ප‍්‍රවේශවීමට නොහැකි වූ හා ආර්ථික අවශ්‍යතා මත රැුකියාවන්හි නිරතවන පුද්ගලයින්ගේ උසස් අධ්‍යාපන අවශ්‍යතා සපුරාලීමේ අපේක්ෂාවෙන් පිහිටුවන ලද මෙම විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය ලාභ උපයන ආයතනයක් නොව, හුදෙක් එය සේවා සපයන ආයතනයකි. මෙකී විශ්වවිද්‍යාලයේ ආරම්භක අරමුණු පරයා ලාභ ඉපැයීමේ හෙවත් මුදල් ඉපැයීමේ අරමුණින් මේ වන විට විශ්වවිද්‍යාල පාලනාධිකාරය විසින් ගනු ලැබූ තීන්දු තීරණ පිළිබඳ ‘ජනරළ’ පසුගිය කලාපයක දී සාකච්ඡුා කර තිබුණි.
මෙහිදී අප අවධානයට යොමු කරන්නේ ඉන් ඔබ්බට ගිය පෞද්ගලිිකකරණ ඉලක්ක ගත මර්දන ක‍්‍රියාවලිය පිළිබඳවයි.
සාමාන්‍යයෙන් විශ්වවිද්‍යාලයක් යනු විශ්වීය දැනුමක් කරා විද්‍යාර්ථීන් යොමු කිරීමේ ඉලක්ක ගත ක‍්‍රියාවලියකි. මෙහිදී වියානුබද්ධ මෙන්ම විෂය පරිබාහිර ක‍්‍රියාකාරකම් විශ්වවිද්‍යාලය තුළ සුවිශේෂී අවස්ථාවකි. උදාහරණයක් ලෙසින් පේරාදෙණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ ‘මාගේ දේශය අවදි කරනු මැන’, කැලණිය විශ්වවිද්‍යාලයේ ‘බිහිදොර අබියස’, ජයවර්ධනපුර විශ්වවිද්‍යාලයේ ‘වේදිකාවෙන් මහ පොළොවට’ වැනි ක‍්‍රියාකරකම් විෂයෙන් පරිබාහිර වූ අතිශය නිර්මාණශිලී හා දැවැන්ත ක‍්‍රියාකාරකම් ය. මෙමගින් විද්‍යාර්ථින්ගේ බාහිර පරිකල්පනයන් හා  කුසලතාවයන් දියුණු වූවා පමණක් නොව පොතින් ඔබ්බට සිතිය හැකි පුද්ගලයෙකු නිර්මාණය කිරීමට ඉතා මහඟු රුකුලක් විය.
නමුත් විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ වත්මන් පරිපාලනය සිය විද්‍යාර්ථීන් ශිෂ්‍යයින් බවට පත් කොට විෂය පරිබාහිර සියලූ ක‍්‍රියාකාරකම් තහනම් කොට ඇත. මේ අනුව පසුගිය වසර කිහිපය පුරා ශිෂ්‍යයින් එක්ව සිදු කළ සියලූ කලා කටයුතු වෙනුවෙන්  තහනම් නියෝග ඉදිරිපත් කර ඇත. මෙයින් නොනැවතුනු වත්මන් උපකුලපතිවරයා ඇතුළු පාලනාධිකාරය විසින් ක‍්‍රීීඩා සංගමය ද තහනම් කර ඇත. එයින්ද නොනැවතී ක‍්‍රීඩා පිටිය විද්‍යාර්ථින්ට තහනම් කලාපයක් කර ඇත. මෙම තහනම් නියෝගය උල්ලංඝනය කරමින් ක‍්‍රීීඩා කළ සිසුන් 05 දෙනකු මේ වන විට පන්ති තහනම් කර ඇත. එපමණක් නොව, බෞද්ධ සංගමය ද තහනම් සංගමයක් ලෙස නම් කර ඇත.
අරුම පුදුම සිදුවීමක් වන්නේ වත්මන් උපකුලපතිවරයා විසින් මේ වන විට විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය අධ්‍යයන කලාපයක් ලෙස නොව, උද්‍යානයක් බවට පරිවර්තනය කිරීමේ ක‍්‍රියාවලියයි. අඩු පහසුකම් සහිත විවෘත විශ්වවිද්‍යාල භූමියේ විද්‍යාර්ථින්ට අධ්‍යයන කටයුතු කිරීමේ ඉඩකඩ ඉතා සීමිත බැවින්, සිසුන් විසින් ලී උපයෝගී කර ගනිමින් අධ්‍යයන කටයුතු සිදු කිරීම සඳහා විශ්වවිද්‍යාල භූමියේ තැනින් තැන ලී බංකු සකස් කර ඒවා පරිහරණය කරමින් තිබිණි. හදිසියේම ක‍්‍රියාත්මක වූ උපකුලපතිවරයා විසින් මෙකී ලී බංකු සියල්ල කඩා ඉවත් කර තිබුණේ එය විශ්වවිද්‍යාලයේ අලංකාරයට දැඩි හානියක් බව පවසමිනි. මේ අතර මෙවැනි කිසිදු ඉදි කිරීමක් නොකළ යුතු බවට තහනම් නියෝගයක් ද පනවා ඇත.
එපමණක් නොව මේ වන විට සවස 5 න් පසු විශ්වවිද්‍යාලය විද්‍යාර්ථින්ට තහනම් කලාපයකි. සවස 5න් පසු කිසිදු විද්‍යාර්ථියෙකු විශ්වවිද්‍යාල භූමියේ ගැවසීම තහනම් ය. විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය නිර්මාණය කළේ රැුකියාවේ නියුතු උසස් අධ්‍යාපන අවස්ථාවන් කෙරෙහි යොමු වීමට අපේක්ෂිත අය වෙනුවෙනි. සාමාන්‍යයෙන් ශ‍්‍රී ලංකාවේ රැුකියාවේ නියුතු (සාමාන්‍ය* පුද්ගලයින්ට දහවල් කාලය තුළ අධ්‍යයන කටයුතු වෙනුවෙන් අවස්ථාව ලබා දෙන්නා වූ රැුකියා පිළිබඳ කිසිදු ඉඟියක් අප නොදනිමු. රැුකියාවේ නියුතු පුදගලයින් සිය අධ්‍යයන අවස්ථාවන් සපුරා ගනු ලබන්නේ රාත‍්‍රීී කාලයේදී ය. නමුත් රැුකියාවේ නියුතු පුද්ගලයින්ගේ අධ්‍යයන අවශ්‍යතා වෙනුවෙන් නිර්මාණය කරන ලද විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය වත්මන් උපකුලපතිවරයාගේ අමනෝ්්ඥ ක‍්‍රියා කලාපය හේතුවෙන් පත්ව ඇත්තේ ඉතා අවාසනාවත්ත තත්වයකටය. 
එපමණක් නොව, වත්මන් විද්‍යාර්ථින්ට හරි අපූරු නේවාසිකාගාර පහසුකමක් වත්මන් උපකුලපතිවරයා විසින් නිර්මාණය කර ඇත. එනම් යම් විද්‍යාර්ථියෙකුට නේවාසිකාගාර පහසුකමක් අවශ්‍ය නම් ඔහු හෝ ඇය විසින් නේවාසිකාගාර පෙර ගෙවුම් කාඞ්පතක් ලබා ගත යුතුය. මෙම පෙර ගෙවුම් කාඞ්පත ඉදිරිපත් කර නේවාසිකාගාර පහසුකම් ලබා ගත හැකි අතර, එක් පෙර ගෙවුම් කාඞ්පතක් මාසයකට සීමා වේ. අදාළ මාසය තුළ නේවාසිකාගාර පහසුකම් ලබා ගත්ත ද, නොගත්ත ද ඊළඟ මාසයේදී තවත් පෙරගෙවුම් කාඞ්පතක් ලබා ගත යුතුය. මෙම කාඞ් පතෙහි ඇති විශේෂත්වය වන්නේ මෙය අන් සතු කළ නොහැකි වීමයි. 
මෙසේ සියල්ල මුදලට සීමා කොට, ඉන් නොනැවතී අධ්‍යයන කටයුතු කෙරෙහි පමණක් අවධානය යොමු කරනා වත්මන් විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය විෂය පරාබාහිර සියලූ ක‍්‍රියාකාරකම් සඳහා තහනම් නියෝග දක්වමින් මේ ගෙන යන්නේ අන් කිසිදු ඉලක්කයක් කරා නොව, රාජපක්ෂ පවුලේ තියරිය වූ අධ්‍යාපනයත් මුදලටම යන ඉලක්කය කරා බව නොරහසකි.
එතකුදු නොව, වෙනත් කිසිදු විශ්වවිද්‍යාලයක නොමැති අසීමිත බලතලයක් වත්මන් උපකුලතිවරයා විසින් ආරක්ෂක අංශ වෙත පවරා ඇත. මේ අනුව විද්‍යාර්ථින්ගේ විනය විරෝධී කටයුතු වළක්වාලීමෙන් ඔබ්බට ගොස් වත්මන් ආරක්ෂක අංශ වෙත විද්‍යාර්ථින්ට එරෙහිව විනය ක‍්‍රියාමාර්ග ගැනීමේ බලතල ද ලබා දී ඇත. සාමාන්‍යයෙන් විශ්වවිද්‍යාලයක විනය ක‍්‍රියාමාර්ග ගත හැක්කේ ඒ සඳහා බලය ලත් මණ්ඩලයකට වන අතර, ඒ වෙනුවෙන් ශිෂ්‍ය උපදේශකවරුන් ඇතුළු ආචාර්ය මණ්ඩලයකට පැවරීම සාමාන්‍ය ක‍්‍රමයයි. 
නමුත් විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය තුළ විනය ක‍්‍රියාමාර්ග ගැනීමට ඒ සඳහා කිසිදු සුදුසුකමක් හෝ බලයක් නොමැති ආරක්ෂක අංශ නිලධාරීන් විසින් ක‍්‍රියාත්මක වන්නේ වත්මන් උපකුලපතිවරයාගෙන් ලැබූ වාචික අවසරය පරිදිය. මේ අනුව විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ විනය පාලනය අත්තනෝ්්මතික වී ඇති අතර, විද්‍යාර්ථීන්ගේ ක‍්‍රියාකාරකම් සීමා කළ යුත්තේ කොයි ආකාරයට ද යන්න තීරණය කිරීමේ බලතල මේ වන විට ආරක්ෂක අංශ වෙත පැවරීම ඉතා ඛේදනීය තත්වයකි.
කෙසේ වෙතත් 2012 වර්ෂයෙන් පසු මේ වන තෙක් කිසිදු විෂය බාහිර ක‍්‍රියාකාරකමක් සිදු නොවී ඇති විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය තුළ ඉතා දැඩි ශිෂ්‍ය මර්දනයක් ක‍්‍රියාත්මක වේ. ඒ අනුව ඉතා සරල හා සියුම් කරුණු සම්බන්ධයෙන් පවා දැඩි තීන්දු තීරණ ගැනෙන අතර, ක‍්‍රීඩා පිටිය භාවිත කිරීම නිසාවෙන් ශිෂ්‍ය භාවය අහෝසි වන මට්ටමේ දුර්දාන්ත තත්වයකට පත්ව ඇත.
හොඳම දේ දරුවන්ට යැයි ලෙනින් වරක් පැවසුවේ, සමාජයේ මූලික අවශ්‍යතාවන්ගෙන් ද ඉතා ප‍්‍රමුඛ කරුණක් ලෙස අධ්‍යාපනය සැලකිය යුතු බැවිනි. නමුත් වත්මන් පාලකයන් විසින් දිගින් දිගටම ශිෂ්‍ය මර්දනය ඇතුළු දැඩි ක‍්‍රියාමාර්ග ගනිමින් මේ සිදු කරමින් යන්නේ ඔවුන්ගේ ක‍්‍රියාකාරකම් සියල්ල මුදල ඉලක්ක කර ගත් ක‍්‍රියාවලියක් බව පසක් කරමිනි. 
පාසල් පද්ධතිය හා සමස්ත අධ්‍යාපනය විකිණීමේ ක‍්‍රියාවලියේ මීළඟ ගොදුර වී ඇත්තේ විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයයි. ආරම්භක අරමුණු ඉවතලමින් දැඩි ශිෂ්‍ය මර්දනයක් ක‍්‍රියාත්මක කරමින් වත්මන් උපකුලපතිවරයා ඇතුළු සමස්ත පාලනාධිකාරයේ මෙකී ක‍්‍රියාවලියට එරෙහිවිය යුතුය. ඒ ඔබේ, මගේ අයිතීන් වෙනුවෙන්ම නොව, අනාගතයේ අයිතීන් වෙනුවෙනි.

Sunday, August 3, 2014

විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයත් පෞද්ගලීකරණයට - සිසුන් සටන් මගට



1980 මැයි මාසයේ විශේෂ පනතට අනුව විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය තුළ ගාස්තු අයකිරීම් කළ හැක්කේ මේ රටේ ජනතාවට දැරිය හැකි ලෙස පමණක් බවත් නමුත් අද වන විට වසරකට රුපියල් 50,000 - 60,000 පමණ වන ලෙස ගාස්තු අයකිරීම් වැඩි වී ඇති බවත් විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයීය ශිෂ්‍ය එකමුතුව සඳහන් කරයි. 
එම එකමුතුවේ සම කැඳවුම්කරු අමිල සඳරුවන් ප‍්‍රකාශ කළේ මේ සූදානම රටේ දුප්පත් දුප්පතුන්ගේ බලාපොරොත්තු පසෙකින් තබා එක්තරා සුළුතර පිරිසක් වෙනුවෙන් අධ්‍යාපනය ලබාදීමට බවත් එහි තේරුම තවත් එක් පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාලයක් බවට විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය පත් කිරීම බවත්ය. 
ඔහු මේ අදහස් දැක්වූයේ පෙරේදා (28) දින රාජගිරිය එම්. ඞී. ඞී. ආර්. ශාලාවේදී පැවති මාධ්‍ය හමුවක් අමතමිණි. 
විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයීය ශිෂ්‍ය එකමුතුව විසින් විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය තුළ පවතින මර්දනකාරි වාතාවරනය හා අසාධාරණ ගාස්තු සංශෝධනය සම්බන්ධයෙන් ශ‍්‍රී ලංකා මානව හිම්කම් කොමිෂන් සභාව වෙත පැමිණිල්ලක් පෙරෙදා (28) උදෑසන බාරදුන් අතර ඉන් අනතුරුව එම පැමිණිල්ල හා විශ්වවිද්යාලලය වර්තමාන තත්වය පිලිබඳව මාධ්‍ය දැනුවත් කිරීම සඳහා මෙම මාධ්‍ය හමුව කැඳවා තිබුණි.

එහිදී විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයීය ශිෂ්‍ය එකමුතුවේ කැඳවුම්කරු අමිල සඳරුවන් විසින් දැක්වූ අදහස්
‘‘විශ්වවිද්‍යාලය තුළ සියළුම ශිෂ්‍ය ක‍්‍රියාකාරකම් අහෝසි කරලා තියෙනවා. එම ක‍්‍රියාකාරකම් නැවත පණගැන්වීම උදෙසා තමයි අපි මේ වැඩපිළිවෙළ ආරම්භ කළේ. ඒක මේ රටේ නිදහස් අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් ලැබුණ අයිතියක්. ඒ අයිතීන් දිනාගැනීම උදෙසා මුලින්ම නීත්‍යනුකූල මාරගයට යා යුතුයි කියලා හිතුවා ඒ නිසයි අපි අද දිනයේ මානව හිමිකම් කොමිසමට පැමිණිල්ලක් ඉදිරිපත් කළේ. 
මීට වසර එක හමාරකට පෙර වර්තමාන උපකුලපතිවරයා පැමිණීමට පෙර හිටපු සියළුම උපකුළපතිවරුන් ශිෂ්‍යයින්ගේ මේ අයිතීන් පිළිගෙන තිබුණා. ගෙවුණු වසර එක හමාර ඇතුළේ ශිෂ්‍ය සංගමය, ක‍්‍රිඩා සංගමය අහෝසි කිරීම, ක‍්‍රීඩා කටයුතු සඳහා අවස්ථාව ලබා නොදීම සහ විශ්වවිද්‍යාලයේ ශිෂ්‍යයින් සහභාගී වන සියළුම ක‍්‍රියාකාරකම් අහෝසි කරලා තියෙනවා. 
 ඕනෑම විශ්වවිද්‍යාලයක ශිෂ්‍යන්ගේ අධ්‍යන කටයුතු ගැන සාකච්ඡුා කිරීම සඳහා ඇති ප‍්‍රධානම ඒකකය වෙන්නේ පීඨ මණ්ඩලය පීඨ මණ්ඩලය, ලෝකයේ තියන සෑම විශ්වවිද්‍යාලයකම ශිෂ්‍යයින්ට පීඨ මණ්ඩලය සඳහා සහභාගීවීමට අවසර තියෙනවා. අපේ විශ්වවිද්‍යාලය තුළත් මෙය අඛණ්ඩව ක‍්‍රියාත්මක වුණා. නමුත් වත්මන් උපකුළපතිවරයා මේ වන විට පීඨ මණ්ඩල ශිෂ්‍ය සහභාගීත්වය තහනම්කරලා තියෙනවා. එය ශිෂ්‍යයින්ගේ අධ්‍යාපනය පැත්තෙන් ගත්තොත් විශාල පහරක්. අපි හිතන්නේ එය ශිෂ්‍යයින්ට තමන්ගේ අධ්‍යාපනය සඳහා පෙනී සිටීමට ඇති අයිතිය අහෝසි කිරීමක් කියලා.
විශ්වවිද්‍යාලය තුළ ඉඩකඩ පහසුකම් ඉතාම අවමයි. මේ නිසාම ශිෂ්‍යයින්ට පාඩම් කිරීමට ස්ථානයක් නෑ. මේ නිසා ශිෂ්‍යයින් විසින් නිපදවාගන්නා ලද බංකු සියල්ල ශිෂ්‍යයින් එලවා දමලා එක රැුයකදී කඩා ඉවත්කරලා තියෙනවා. ඒ සම්බන්ධයෙන් උද්ඝෝෂණ ව්‍යාපාර කරලා, පෙත්සම් ඉදිරිපත් කරලා තියෙනවා. නමුත් අද වෙනතුරු විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලනය කිසිඳු පියවරක් අරගෙන නෑ. මේ වෙනුවෙන් ශිෂ්‍යයින්ට ලැබිලා තියෙන එකම දේ විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලනය විසින් සාදා ඇති සිමෙන්ති බංකු පවා කඩා ඉවත් කිරීමයි. ඒකේ අතුරු ප‍්‍රතිඵලයක් විදියට අද වෙද්දී ශිෂ්‍යයන්ට විශ්වවිද්‍යාලයෙන් සවස 05 වන විට ඉවත්වෙන්න වෙලා තියෙනවා. 
විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලනය පුන පුනා කියන්නේ විශ්වවිද්‍යාලයේ සිසුන්ගෙන් 40%ක් රැුකියා කරන සිසුන් කියන කාරණය. රැුකියා කරන ශිෂ්‍යයින්ට විශ්වවිද්‍යාලයට එන්න පුළුවන් වෙන්නේ හවස් වරුවේ. උදේ වරුවේ විශ්වවිද්‍යාලයට ඇවිල්ලා හවස් වරුවේ කරන්න මේ රටේ රැුකියාවල් හම්බ වෙන්නේ නෑ. ඒ නිසා ශිෂ්‍යයින්ට විශ්වවිද්‍යාලයට එන්න පුළුවන් හොඳම වෙලාව හවස් වරුව. නමුත් හවස 05 වන විට සිසුන්ව විශ්වවිද්‍යාලයෙන් ඉවත් කරන්න තීරණයක් අරගෙන තියෙනවා. මේ සඳහා විවිධ හේතූන් ඉදිරිපත් කරනවා. නමුත් ඒ කිසිම හේතුවක් ලිඛිතව ඉදිරිපත් කරන්නේ නෑ. 
මෙවැනි බරපතල ශිෂ්‍ය මර්දනයක් විශ්වවිද්‍යාලය තුළ ක‍්‍රියාත්මක වෙනවා. ඊට එරෙහිව ගන්නා ක‍්‍රියාමාර්ග සම්බන්ධයෙන් අපි සාකච්ඡුා කරමින් සිටිනවා. ඒ සාකච්ඡුා තුළ පැහැදිලිවම තියෙන්නේ නීත්‍යානුකූල පියවරයන්ට යා යුතුයි කියලා. නමුත් ඒ නීත්‍යානුකූල ක‍්‍රියාමාර්ග අතරේ අපි අඛණ්ඩව බලකිරීම් කරනවා විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලනයට මෙම ප‍්‍රශ්න විසාඳා දෙන ලෙස. 
මේ විශ්වවිද්‍යාලය තුළ තියෙන තවත් ගැටළුවක් තමයි ආරක්ෂක අංශය. මේ අරක්ෂක අංශයට අසීමිත බලතල දීලා තියෙන්නේ. විනය විරෝධී ක‍්‍රියාවක් විශ්වවිද්‍යාලය තුළ සිදුවුවහොත් එය නැවැත්වීමේ බලය පමණයි විශ්වවිද්‍යාලයක ආරක්ෂක අංශයකට තියෙන්නේ. විනය ක‍්‍රියාමාර්ග ගැනීමේ බලයක් ආරක්ෂක අංශවලට නෑ. නමුත් අද වන විට විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ ආරක්ෂක නිළධාරීන් තමයි සියළුම විනය ක‍්‍රියාමාර්ග සම්බන්ධයෙන් තීරණය කරන්නේ. ශිෂ්‍ය උපදේශකවරු එම ගන්නා ක‍්‍රියාමාර්ග සම්බන්ධයෙන් අඩම තරමේ දැනුවත් භාවයක්වත් නෑ. අදවන විට විශ්වවිද්‍යාලය පවතින්නේ එක එක අයගේ අත්තනොමතික තීරණ අනුව. මෙම විශ්වවිද්‍යාලය කිසිවකුගේ පෞද්ගලික දේපළක් නොවෙයි. 
විශ්වවිද්‍යාලය තුළ විශාල වශයෙන් ශිෂ්‍යයින් මර්දනයට ලක්කරනවා. යම්කිසි ශිෂ්‍යයෙක් තමන්ගේ අයිතීන් උදෙසා කතා කළහොත් වෙන එකම දේ ඔහුට උපකුළපතිවරයා හෝ ප‍්‍රධාන ආරක්ෂක නිළධාරියා හමුවෙන ලෙස පෞද්ගලිකව ආරාධනාවක් කරනවා. එය ශිෂ්‍යයින්ට විනය ක‍්‍රියාමාර්ග ගැනීම සඳහා ඇති පටිපාටියේ අංගයක් නොවෙයි. නමුත් ඒ ආරාධනාව නොපිළිගන්නවා නම් එම ශිෂ්‍යයාගේ ගෙදරට ලිපියක් යවීම තමයි එකම ක‍්‍රමය වෙන්නෙ. ඔහුට ඉදිරිපත් කරන චෝදනාව වෙන්නේ විනය විරෝධී ලෙස හැසිරීම. විනය විරෝධී හැසිරීම යන්නට කිසිඳු අර්ථදැක්වීමක් ඉදිරිපත් වෙන්නේ නෑ. ඊට විරුද්ධ වෙනවා නම් එම ශිෂ්‍යයාව දින නියමයකින් තොරව විශ්වවිද්‍යාලයෙන් ඉවත් කිරීමට කිසිඳු පැකිලීමකින් තොරව පරිපාලනය කටයුතු කරනවා. මේ තත්ත්වය වෙනස් කළ යුතුයි. එසේ වෙනස් කිරීමට නොහැකි නම් හෙට දවසේ අනිවාර්යයක් ලෙස විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය පෞද්ගලීකරණය කිරීම සිදුවෙනවා. මේ විශ්වවිද්‍යාලය සමහර විට රාජ්‍ය ලාංඡුනය යටතේ පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාලයක් බවට පත්වේවි. මොකද පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාල සඳහා සමාජය හමුයේ ඇති එකම මාර්ගය මේ විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය පෞද්ගලීකරණය කිරීමයි. 
1980 මැයි මාසයේ විශේෂ පනතක් යටතේ ගෙනාව මේ විවෘත විශ්වවිද්‍යාලයේ, එම පනතට අනුව ගාස්තු අයකිරීම් කළ හැක්කේ මේ රටේ ජනතාවට දැරිය හැකි ලෙස. නමුත් අද වන විට වසරකට රුපියල් 50,000 පමණ වන ලෙස ගාස්තු අයකිරීම් වැඩිවෙලා. වසරකට රුපියල් 50,000ක් තමන්ගේ අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් වෙන් කරන්න පුළුවන් වෙන්නේ මේ රටේ මිනිසුන් කීයෙන් කීදෙනාටද? මේ සූදානම මේ රටේ දුප්පත් දෙමාපියන්ගේ දරුවන්ගේ බලාපොරොත්තු පැත්තකින් තියලා මේ රටේ එක්තරා සුළුතර පිරිසක් වෙනුවෙන් අධ්‍යාපනය ලබාදෙනනයි විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය භාවිතා කරන්නේ. ඒ කියන්නේ තවත් එක් පෞද්ගලික විශ්වවිද්‍යාලයක් බවට පත් කිරීම. ඒක තමයි විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය ගෙනියන්න හදන ගමන. 
මෙතෙක් විශ්වවිද්‍යාලයේ ගාස්තු අයකිරීමේ ක‍්‍රමවේදයක් තිබුණා. ඒ ක‍්‍රමවේදයත් සාධාරණයි කියලා කියන්න බෑ. නමුත් මෙතෙක් ඒ ක‍්‍රමවේදයට අනුව ගාස්තු වැඩිවීම් සිදුවුණේ වසරකට 10%කින් පමණයි. නමුත් 2013/2014 අධ්‍යන වර්ශය සඳහා මේ උපකුළපතිවාරයා යටතේ ආරම්භ වුණ පළමු අධ්‍යයන වර්ශය සඳහා 40%කින් ගාස්තු වැඩි කළා. එදා ඒ වෙනුවෙන් අරගල කළ ශිෂ්‍යයෝ අදටත් ශිෂ්‍යභාවය අහෝසි කරගගෙන ඉන්නවා. ශිෂ්‍යයෝ හිතුවේ එතනින් මේක නවතියි කියලා. නමුත් මේ වසරේ 50%ක්න අධ්‍යයන ගාස්තු වැඩිකරනන යෝජනා වෙලා තියෙනවා. එම ගාස්තු වැඩිවීම සිසුන්ට දරාගන්න බෑ. ඒ නිසා සාමාන්‍යයෙන් ඉංජිනේරු තාක්ෂණ පීඨයට ඇතුළත් වන ශිෂ්‍ය සංඛ්‍යාව 3000ක් පමණ වුණත් මේ වසරේ මෙතෙක් ඇතුළත් වෙලා තියෙන්නේ ශිෂ්‍යයෝ 300ක පමණ ප‍්‍රමාණයක්. 
පෙර තිබූ ක‍්‍රමයට අනුව ස්වාභාවික විද්‍යා පීඨය තුළ ශිෂ්‍යයකුගෙන් අයකළේ වසරකට රුපියල් 25,000කට ආසන්න මුදලක්. නමුත් මේ වසරේ වසරක ගාස්තුව රුපියල් 44,000ක් වෙලා. එම ගාස්තුවත් අධ්‍යයන ගාස්තුව විතරයි. මේ වන විට පාහසුකම් ගාස්තු සඳහා වෙනම් මුදලක් අයකිරීමට පටන් අරගෙන. පුස්තකාල ගාස්තු, ලියාපදිංචි ගාස්තු මේ සියල්ල වැඩි කරලා තියෙන්නේ. ඊට අමතරව වසර අවසානයේ ශිෂ්‍යයා විසින් භාවිතා කළ රසායනික ද්‍රව්‍ය සඳහා ගාස්තු කියලා තවත් බිලක් එනවා. ඒ ශිෂ්‍යයාට විෂයන් කිහිපයකට ප‍්‍රායෝගික පරීක්ෂණ තිබුණා නම් තවත් රුපියල් 5000ක් 6000ක් පමණ ගාස්තුවක් එකතු වෙනවා. ඒ සියල්ල එකතු වෙනකොට රුපියල් 50,000, 60,000 ඉක්මවන ගාස්තුවක් සකස් වෙනවා. ඉංජිනේරු පීඨයේ පදනම් පාඨමාලාව මීට කලින් 13,000ක් වෙලා තිබුණේ නම්ත් මේ වර්ශයේ 43,000 දක්වා වැඩි වෙලා.  
විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය තුළ විශාල වශයෙන් නේවාසිකාගාර පහසුකම් තිබුණේ නෑ. නමුත් දිනකට රුපියල් 25ක මුදලකය මෙතෙක් කල් නේවාසිකාගාර පහසුකම් ලබා දුන්නා. නමුත් මේ වන විට විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලනය තීරණය කරලා තියනවා පෙර ගෙවුම් ක‍්‍රමයකට නේවාසිකාගාර පහසුකම් ලබාදීමට. රුපියල් 1000කට පෙර ගෙවුම් කාඩි එකක් ගන්න  ඕන. එවැනි කාඞ් වසරකට එකයි ලැබෙන්නේ. දිනකට කොටුව බැගින් කැපෙනවා. ඒ කාඩි එකට අනුව ශිෂ්‍යයෙකුට නේවාසිකාගාර පහසුකම් ලබාගන්න පුළුවන් වෙන්නේ දින 30යි. නේවාසිකාගාර පහසුකම් දින 30කට සීමා කරලා. දුර පළාත්වල ඉන්න ශිෂ්‍යයින්ට අනිවාර්යෙන් දින 30කට වැඩිය නේවාසිකාගාර පහසුකම් ලබාගන්න වෙනවා. නෙවාසිකාගාර පහසුකම් දෙන්නේ දින 30යි නම් ඉතිරි දිනවල ශිෂ්‍යයෝ ඉනනේ කොහෙද? මීට අමතරව නෙවාසිකාගාරය ඉවත්කිරීමේ ඉඩකඩකුත් තියෙනවා. මොකද නේවාසිකාගාරය ඉවත්කරනවා කියන සිංහනාදය උපකුළපතිවරයා විසින් කරලා තියෙනවා. 
මේ විදියට විශ්වවිද්‍යාලය කඩා වැටෙනකොට විශ්වවිද්‍යාල පරිපාලනය කියන්නේ විශ්වවිද්‍යාලය පාඩු ලබනවා කියලා. එසේ නම් ඔවුන්ගේ තර්කයට අනුව විශ්වවිද්‍යාලය ලාභ ලබන ආයතනයක් බවට පත්විය යුතුයි. නමුත් විශ්වවිද්‍යාලයක් යනු ලාභ උපයන ආයතනයක් නොවිය යුතුයි. 
මේ රටේ 200,000 අධික සිසුන් පිරිසක් උසස් පෙළ සඳහා පෙනී සිටිනවා නමුක් ඒකෙන් විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපනය සඳහා සුදුසුකම් ලබන්නේ සිසුන් 20,000 ක පමණ ප‍්‍රමාණයක්. ඒ ඉතිරිවන සිසුන් 180,000න් විශ්වවිද්‍යාල අධ්‍යාපනයට කැමති ශිෂ්‍යයාට ඒ සඳහා අවම අවස්ථාවක් විදියට විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය තිබුණා. එය හෙටත් තිබිය යුතුයි. ඒ නිසා හෙට දවසේදී විවෘත විශ්වවිද්‍යාලය රැුකගැනීම සඳහා යන ගමන අඛණ්ඩව සිදුකරනවා ඒ සඳහා අරගල කිරීමට ශිෂ්‍යයො සූදානම්. අතීත ශිෂ්‍ය ප‍්‍රජාව ඒ සඳහා අනුග‍්‍රහය දක්වාවි. මේ රටේ පීඩිතයාගේ අයීතීන් අහිමිකරන බලවේගවලට එරෙහිව මහජනතාව නැගිටිය යුතුයි. මේ වන විට වෙනත් විශ්වවිද්‍යාලවල ශිෂ්‍යයෝ ඒ ප‍්‍රගතිශීලී ගමන යනවා. අපිටත් ඒ ගමන යන්න පුළුවන්. ඒ වගේම ඒ විශ්වවිද්‍යාලවල ශිෂ්‍යයෝ යන ගමනට අපි හැමදාමත් සහයෝගය දක්වනවා.’’